woensdag 6 juni 2012

2 jaar thuis als mama en papa!

En zo kwamen we, 2 jaar geleden, thuis met zijn drietjes ...
Vandaag dus het laatste stukje uit ons adoptieblog dat ik met jullie zal delen.
Enjoy!


6 juni 2010:
De vlucht naar huis is in mijn geheugen hels ...
Jan en ik hebben geen plaatsen naast elkaar kunnen krijgen. Gelukkig blijkt naast Jan een koppel met een baby te zitten die eigenlijk heel graag met me willen ruilen, zo hebben zij hun zitplaatsen aan het raampje lekker privé voor de borstvoeding en ik kan toch met Payal naast Jan zitten.
Ik ben doodop maar kan amper slapen. Payal zakt steeds onderuit in haar zetel en we moeten haar steeds terug recht op de zetel trekken. In tegenstelling tot de heenvlucht zit deze vlucht wel stampvol. Geen mogelijkheid tot het gebruiken van een extra zetel dus. Bovendien is het in het gedeelte waar wij zitten bloedheet (airco die slecht werkt? ik weet het niet, naar het schijnt is het waar Jan en Mariëlle zitten wel koel, we hebben gewoon pech denk ik).


Tegen het einde van de vlucht wordt Payal wakker en begint plots te krijsen ... ik heb het vrij snel in het snuitje, ik rook het al even aankomen ;o) ... onze dochter moet naar het toilet en heeft helaas al een beetje in haar pampertje zitten ... geen ramp natuurlijk en als ze ziet hoe ik reageer is ze snel gekalmeerd maar het is toch even een 'oh help-moment'. Bovendien ontdek ik meteen waarom ik me heel de vlucht al zo ellendig en raar voel ... naast het slaapgebrek heb ik er ook nog eens mijn regels bij gekregen. Chapeau trouwens voor het boordpersoneel van Jet Airways, in alle discretie krijg ik wat maandverband toegestopt en even later komt ze zelfs nog vragen of het gaat met me :o) ...


Maar goed, we geraken er dus ...
Na wat schuiven in de lange rij met niet-EU-burgers komen we aan de douane (uiteindelijk blijkt dat we toch bij de EU-burgers hadden mogen aanschuiven want als één lid van de familie Belg is, is dat voldoende om met alle leden in die rij te mogen staan ... hadden we dat maar eerder geweten!) ... we raken vlotjes België binnen en na het ophalen van onze koffers is het tijd voor HET grote moment ...

Als we de aankomsthal binnen stappen zien we Opa, Nannie, Pake en Make al vrij snel staan. Onze meid laat het zich allemaal behoorlijk welgevallen. Na wat foto's links en rechts trekken we richting auto van Opa om naar huis te rijden.


Eens thuis is het moment van verkennen gekomen. Onze meid herkent veel van de foto's die we meehebben maar toch wil ze alles onderzoeken.
Terwijl ik in de tuin de koffers open gooi (ben blij dat het mooi weer is want de geur die eruit komt ... dat wil je niet in huis lol) verkent Payal met papa het hele huis. Het is ongelooflijk hoe snel ze zich op haar gemak lijkt te voelen! Het lukt me zelfs om haar op te frissen met een verfrissende douche (allé, douchebak vullen en potteke waarmee ze water over zich giet).


In de late namiddag valt Payal uiteindelijk in slaap. We dragen haar naar boven maar ze wordt niet eens wakker ... ze is wel gloeiend heet (als ik haar temperatuur neem kom ik dik boven de 38°C uit) en erg onrustig, ik geef haar voor de zekerheid toch maar een koortswerend middel waarna ze dan toch wel wat rustiger slaapt ...
Dat ze diep slaapt merken we goed genoeg als er plots een zeer zware stortvlaag opkomt ... de boom voor ons huis waait zelfs tegen de grond maar onze dochter geeft geen krimp meer!


We zijn thuis, het echte leven kan beginnen!

En hoe dat leven verder liep ... daar hebben jullie hier ook al wat van kunnen lezen!
Ik geef toe dat in het begin het met momenten hard was want Payal is een sterk karaktertje en dat heeft ze ons vanaf dag 1 laten weten!
Nu, 2 jaar later is ze gewoon een deel van ons gezin en is het soms moeilijk te geloven dat ze nog maar 2 jaar thuis is (hoewel je dan aan de hoeveelheid kleding en speelgoed weeral zou denken dat ze al veel langer hier is lol).

Vandaag vieren wij dus een klein feestje met curry die mama zelf maakt :o)

16 opmerkingen:

  1. Alle begin is moeilijk maar zo fijn dat het nu allemaal goed loopt met je gezin. Een kind met een sterk karakter heeft ook z'n voordelen hoor. Mijn oudste is een hele gemakkelijke meid maar mijn knul... tja... daar zit ook een kop op!
    Fijn dat ik mee mocht lezen, ik heb respect voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik volg je prachtige verhaal al dagen!! heel mooi geschreven en jullie geluk en liefde druipt ervan af! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wow, wat een verhaal zeg. Als ik het zo allemaal lees dan is er voor mij èèn ding heel duidelijk, ze is in perfecte handen terecht gekomen. Geniet van elkaar.

    Liefs, Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi verhaal!! Geniet maar van elkaar!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. HE,geweldig zeg.Heel erg bedankt voor het meelezen hoor.Heb echt meegenoten en kriebels gehad.Het is net als wat Jolanda zegt:ze is in perfecte handen gekomen.
    Wat is curry? Mss dom vraagje.
    Groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is wel wat curry waard. Echt iets om te vieren. Zij groeide in jullie leven. En jij groeide in je moeder zijn. Petje af!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Gefeliciteerd met 2 jaar ouderschap! Payal is goed terecht gekomen, daar ben ik echt van overtuigd. Als ik haar zie op de foto's van nu, hoe ze zo heerlijk helpt in de tuin, lekker samen puzzelt of kleurt, ze ziet er heel gelukkig uit en inderdaad, alsof ze al veel langer bij jullie is.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb deze dagen met plezier even meegelezen. Mooi dat mensen elkaar zo gelukkig kunnen maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Met krop in de keel dit laatste stuk gelezen...tranen wellen op van ontroering.
    Mooie mensen zijn jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel mooi geschreven, Saskia en een mooie herinnering! Ik wens jullie gezinnetje veel geluk toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik krijg gewoon kippevel bij dit prachtige verhaal. Ik beleef onze eigen ervaring ook even weer. Wat zijn dit toch mooie, speciale, waardevolle momenten. En wat kan een kindje dan toch eigenlijk best snel wennen in een gezin hè. 2 jaar is eigenlijk zo kort. Onze oudste is er al 8 jaar. Heerlijk dat ze nu onderdeel van jullie gezinnetje is en geniet. Geniet van elkaar, liefs, Amarins

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een geweldige stralende foto van jullie. bedankt voor het delen van je verhaal. Ik vond het heel waardevol om het te lezen. Liefs MiM

    BeantwoordenVerwijderen
  13. wat een verhaal, k heb elk verhaal met kippevel gelezen!!!
    jullie hebben het geluk gekregen dat jullie elkaar mochten ontmoeten, geniet zoveel je kan van elkaar!!!
    liefs, mimi xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Merci voor het delen van jullie verhaal! Héél erg mooi. Ik heb veel bewondering voor jullie. En vooral geniet van elk moment samen ...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. bijzonder om zo een stukje uit jullie adoptie-verhaal mee te mogen lezen!

    Wij doen langdurige pleegzorg. Is wel heel anders, maar op sommige punten ook weer wel herkenbaar...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Het was mooi om mee te mogen lezen met jullie verhaal.
    Ik vraag me echt af hoe jullie in het begin communiceerden, want Payal sprak toch vast geen Vlaams en geen Engels.
    Fijn dat het allemaal zo goed gaat.
    Groetjes, Ria.

    BeantwoordenVerwijderen