... of deze ... mijn eerste foto op Indische bodem
De komende week neem ik jullie mee terug in de tijd 2 jaar geleden naar een week die mijn hele leven veranderde ... de week dat ik mama werd. Wie geen zin heeft om dit te lezen die moet de komende week mijn blog dus maar links laten liggen lol :o)
Hoe dan ook, het begon allemaal met die 1e juni toen we op het vliegtuig stapten met 2 andere koppels en iemand van het adoptiebureau ... richting India, richting Delhi voor onze eerste tussenstop.
Een stukje uit ons adoptieblog van die dag:
Als we uitstappen in Delhi worden we meteen geconfronteerd met het begrip 'HEET'. Hoewel het reeds na 10 uur 's avonds is valt de hitte als een blok op ons. Als ik uitstap uit het vliegtuig is mijn eerste gedacht 'amaai zo een vliegtuig geeft nogal wat hitte af' ... het is pas als we wat verder van het vliegtuig zijn dat ik moet beseffen dat dit gewoon de temperatuur is ... de gedachte dat er duidelijk iemand de sauna is vergeten afzetten dringt zich bij me op ...
Bagage, India binnenwandelen, geld wisselen, ... het verloopt verder allemaal supervlot.
De trip naar het hotel is dan weer een avontuur op zich ... in India krijg je met gemak 7 volwassenen en een deel koffers in een wagen voor 5 personen, vooral als er 2 vanvoor naast de chauffeur gaan zitten en 1 iemand (ikke dus) op de schoot van haar echtgenoot gaat zitten en zich dan wat 'neerlegt' over de twee andere passagiers op de achterzetel.
In India kan trouwens veel in het verkeer. Regels lijken er niet te bestaan. 'TUUUUUUT' betekent 'ik kom eraan', 'TUUUT TUUUT' betekent 'ik ga u verbij steken, maak u weg', 'TUUUT TUUUT TUUUT' betekent 'nu ga ik mij lastig maken, ik rij gewoon door en als ge nie weg zijt zijt ge plat', meer dan drie keer tuteren betekent problemen ... dat en links rijden zijn volgens mij de enige regels die gelden in India ... Je ziet ook nauwelijks verkeersborden trouwens ... het verkeer lijkt echt een jungle en toch gebeuren en maar weinig ongevallen! Ganesha (die met de olifantenkop, naast een aantal andere dingen ook beschermer van reizigers) draait hier duidelijk overuren.
Het contrast in Delhi is echt bizar. Op een gegeven moment rijden we van de weg af op wat men hier als een 'veldweg' zou bestempelen, gewoon wat plat getrapte aarde dus ... de gebouwen worden povertjes en dan is daar plots ons hotel ... netjes verzorgd, chique in vergelijking met de omgeving waarin het staat ... heel bizar.
Veel hebben we er niet gedaan ... van zodra de airco ons wat heeft afgekoeld gaan we slapen (ik haal een uurtje of 4).
Hopelijk lezen jullie graag de komende dagen verder mee :o)
dit wordt dan echt mijn blog voor de komende dagen, weken ... (anders lees k ook alles wat je neerpent zenne ;-)
BeantwoordenVerwijderenk heb alvast kippevel ... (door je verhaal anderzijds door t feit dat het dit jaar sparen wordt in de Belgische zomer om volgend jaar terug te vertrekken naar Thailand/Laos & Combodja!)
k ga je op de voet volgen, u bent gewaarschuwd ;-)
liefs, mimi xxx
is Payal nog maar 2 jaartjes bij jullie???
BeantwoordenVerwijdereninderdaad Mimi, 2 jaar nog maar/al :o)
VerwijderenPayal voelt zich "zo te zien" toch super bij jullie???
Verwijderen& haar taal, geen problemen???
heeeeeel herkenbaar ... de hitte ;-)
BeantwoordenVerwijderenwat fijn dat je ons laat delen in je adoptie verhaal, ik kom zeker nog langs om te lezen..
BeantwoordenVerwijderenPresent! Interessant verhaal, dat lees ik graag verder.
BeantwoordenVerwijderenOoooh supertof dat je dat vertelt ! ik ga aan m'n scherm gekluisterd zijn!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het juist een mooi verhaal en lees/leef graag met je mee en net als Mimi ben ik best een beetje 'verbaasd' te lezen dat Payal 'nog' maar 2 jaar bij jullie is, jullie doen het goed blijkt wel aan die vrolijke griet te zien!
BeantwoordenVerwijderenWat super dat je dat gaat vertellen. Ik ben er erg benieuwd naar. Het zal heel persoonlijk voor je zijn. Ik heb al in een deuk gelegen om de duidelijke tuutercode van de Indische auto's! Benieuwd naar het vervolg. Dank je voor het delen. Liefs MiM
BeantwoordenVerwijderenLeuk dit te lezen! Ik volg je graag hoor!!
BeantwoordenVerwijderenIk lees zeker graag mee verder! Tot morgen dus maar.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het bijzonder dat je dit met ons wilt delen, ik lees heel graag mee hoor!
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder dat je je verhaal zo wilt delen, ik ga ademloos meelezen:) geniet can jullie prachtige dochter!
BeantwoordenVerwijderenOh wat kan ik me dat nog allemaal zo goed herinneren ^_^
BeantwoordenVerwijderenEn de tranen die we toen gehuild hebben toen jullie eindelijk bericht kregen dat jullie mochten afreizen...
Het is al 2 jaar geleden zeg... man wat gaat dat vlug. Bijna even lang als de adoptieweg die jullie afgelegd hebben.
Ik kijk ernaar uit om het allemaal opnieuw mee te beleven =)
Fijn dat je ons wat meer zal vertellen over de adoptie. Ben wel een beetje nieuwsgierig ...
BeantwoordenVerwijderen